بخش انگل شناسی

عفونت‌های انگلی از جمله چالش‌های جدی بهداشت عمومی در سطح جهانی به شمار می‌آیند. این عوامل بیماری‌زا از راه‌های مختلفی وارد بدن شده و می‌توانند اندام‌های گوناگون را درگیر کنند. تشخیص دقیق و به‌موقع این بیماری‌ها، نقشی کلیدی در کنترل و درمان آن‌ها ایفا می‌کند.

خدمات تخصصی در بخش انگل‌شناسی

  1. بررسی میکروسکوپی مدفوع:
    در این روش، نمونه مدفوع بیمار از نظر وجود تخم، لارو یا انگل‌های بالغ مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش‌هایی مانند اسمیر مستقیم (Direct Smear)، تست مرطوب (Wet Mount) و روش‌های تغلیظ جهت افزایش دقت شناسایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  2. آزمایش خون:
    تشخیص بیماری‌هایی مانند مالاریا و سایر انگل‌های خونی با تهیه لام خونی و بررسی آن زیر میکروسکوپ انجام می‌شود. در صورت نیاز، از تکنیک‌های مولکولی مانند PCR برای دقت بیشتر بهره گرفته می‌شود.
  3. بررسی ادرار:
    برای شناسایی انگل‌هایی نظیر شیستوزوما هماتوبیوم که ممکن است در مجاری ادراری وجود داشته باشند، آزمایش نمونه ادرار انجام می‌شود.
  4. تست‌های سرولوژیک:
    با استفاده از آزمایش‌های خونی می‌توان وجود آنتی‌بادی یا آنتی‌ژن‌های اختصاصی انگل‌ها را تشخیص داد که برای بیماری‌های سیستمیک کاربرد دارد.
  5. تست نوار چسب (Tape Test):
    یک روش ساده و غیر تهاجمی برای تشخیص عفونت کرمک (Enterobius vermicularis)، که اغلب در کودکان دیده می‌شود.

راهنمای آماده‌سازی برای انجام آزمایش‌های انگل‌شناسی

 برای جمع‌آوری نمونه مدفوع:

  • از ظرف استریل و مخصوص استفاده کنید.

  • از تماس نمونه با آب یا ادرار خودداری نمایید.

  • نمونه باید تازه باشد و بلافاصله تحویل آزمایشگاه گردد.

  • شست‌وشوی دست‌ها قبل و بعد از نمونه‌گیری الزامی است.

 برای آزمایش خون:

  • در برخی موارد لازم است ناشتا باشید (طبق توصیه پزشک).

  • داروهای مصرفی خود را به پزشک یا پذیرش اطلاع دهید.

 برای نمونه‌گیری ادرار:

  • نمونه باید در ظرف مخصوص جمع‌آوری شود.

  • بهترین زمان برای تهیه نمونه، اولین ادرار صبحگاهی است.