ایمونوهیستوشیمی روشی آزمایشگاهی است که با استفاده از آنتی‌بادی‌ها، حضور پروتئین‌های خاص در بافت‌ها را شناسایی می‌کند. این تکنیک به‌ویژه برای تشخیص انواع سرطان، بررسی شدت بیماری، پیش‌بینی پاسخ به درمان و نظارت بر روند بهبود استفاده می‌شود.
در این روش، آنتی‌بادی‌های اختصاصی به آنتی‌ژن‌های هدف در بافت متصل شده و پس از واکنش با آنزیم، رنگ خاصی در زیر میکروسکوپ ایجاد می‌کنند که نشان‌دهنده میزان و محل حضور پروتئین است.
کاربردهای اصلی IHC:
- شناسایی نوع و منشأ سرطان
- تعیین شدت و مرحله بیماری
- ارزیابی احتمال پاسخ به درمان
- بررسی گیرنده‌های هورمونی در سرطان‌هایی مثل پستان و پروستات
مزایا:
- دقت بالا در صورت انجام صحیح
- هزینه پایین و دسترسی آسان
- بدون نیاز به تجهیزات پیچیده
محدودیت‌ها:
- تفاوت روش‌ها در آزمایشگاه‌های مختلف
- امکان نتایج مثبت یا منفی کاذب
- حساسیت به کیفیت آنتی‌بادی‌ها و کنترل‌های آزمایشگاهی
IHC ابزاری قدرتمند برای آسیب‌شناسان است که امکان تشخیص دقیق‌تر و تصمیم‌گیری درمانی بهتر را فراهم می‌کند.